Opatrunki na krwawienie z nosa, po zabiegach FESS i operacji przegrody

Krwawienia z nosa, zarówno samoistne, jak i pooperacyjne, wymagają skutecznych metod tamowania oraz odpowiedniego zabezpieczenia tkanek. W laryngologii jedną z najczęściej stosowanych procedur jest tamponada nosa, która pozwala na mechaniczne zatamowanie krwotoku, a także stabilizację przegrody nosowej. Po zabiegach takich jak endoskopowa operacja zatok dużą rolę odgrywają dobrze dobrane opatrunki po FESS – wspomagają gojenie, zapobiegają zrostom i chronią błonę śluzową. W zależności od wskazań wykorzystuje się preparaty wchłanialne, żelowe, chitynowe lub proszki hemostatyczne.

Zastosowanie opatrunków w leczeniu krwawień z nosa

Poniżej przedstawimy najczęściej stosowane metody oraz rodzaje kompresów wykorzystywanych w leczeniu krwawień z nosa, samoistnych, jak też pooperacyjnych. W zależności od intensywności krwotoku, lokalizacji źródła krwawienia i stanu pacjenta, dobiera się odpowiedni typ opatrunku.

Sposób tamowania krwotoku z nosa

Więk­szość przy­pad­ków krwa­wie­nia z przed­niej czę­ści no­sa ustępuje sama i nie ­wy­ma­ga­ le­cze­nia. Krwotoki mo­gą być opa­no­wa­ne przez uci­śnię­cie przed­nie­go od­cin­ka nosa, w ciągu 15 minut. Pa­cjent w mia­rę moż­li­wo­ści po­wi­nien być rozluźniony i zrelaksowany. Gło­wa mo­że być po­chy­lo­na do przo­du al­bo do ty­łu, w za­leż­no­ści od te­go, któ­ra po­zy­cja jest wy­god­niej­sza. Należy jednak pamiętać, aby uni­kać po­ły­ka­nia i aspiracji krwi do płuc – mo­że ona spły­wać po tyl­nej ścia­nie gar­dła. Nie należy uciskać ob­sza­ru wzdłuż ko­ści no­so­wej, nacisk po­wi­nien być wy­wie­ra­ny bar­dziej na koniec nosa, po­przez do­ci­śnię­cie skrzy­de­łek do prze­gro­dy.

Co to jest tamponada nosa?

Jeżeli opisane wyżej leczenie nie prowadzi do ustąpienia krwa­wie­nia z no­sa, sto­su­je się tam­po­na­dę przed­nią przy użyciu opatrunków donosowych. Istnieje kilka rodzajów środków, różniących się przede wszystkim materiałem, z jakiego są zrobione. Najczęściej do tamponady przedniej nosa, stosuje się tra­dy­cyj­ne opa­trun­ki we­wnątrz­no­so­we. Skła­da­ją się one z ma­te­ria­łów nie­ule­ga­ją­cych bio­de­gra­da­cji, ta­kich jak: ga­za po­wle­czo­na wa­ze­li­ną czy rozprężane gąbki z PVA, któ­re po­więk­szają się pod wpły­wem wil­go­ci. 

Tamowanie krwawienia z nosa przy pomocy tamponów z PVA to bardzo często stosowana metoda. Po nasączeniu solą fizjologiczną lub środkiem antyseptycznym, gąbka delikatnie rozpręża się, dopasowując do kształtu jamy nosowej i równomiernie rozkładając nacisk na błonę śluzową. Takie rozwiązanie jest wygodne dla lekarza oraz stosunkowo dobrze tolerowane przez pacjenta. Tampony z PVA są dostępne w różnych długościach i kształtach, często wyposażone w nitkę lub rurkę, co ułatwia ich usuwanie, a także umożliwia swobodniejsze oddychanie podczas noszenia. Z uwagi na to, że opatrunki nie ulegają biodegradacji, po ustąpieniu krwawienia wymagają usunięcia przez personel medyczny – zwykle po 24-72 godzinach.

Tamponada nosa przednia z wykorzystaniem opatrunków wchłanialnych

Istnieją także róż­ne wchła­nial­ne i ule­ga­ją­ce bio­de­gra­da­cji ma­te­ria­ły, nie­wy­ma­ga­ją­ce usu­wa­nia. Są one po­ży­tecz­ne dla pa­cjen­tów z ko­agu­lo­pa­tią oraz bez za­bu­rzeń he­mo­sta­zy. Utle­nio­na ce­lu­lo­za, karboksymetyloceluloza (CMC) i oczysz­czo­na by­dlę­ca ko­la­ge­no­wa pian­ka lub pa­sta wzma­ga­ją for­mo­wa­nie skrze­pu, sta­no­wiąc w pew­nym stop­niu tam­po­na­dę. In­ne ła­two w­chła­nial­ne ma­te­ria­ły to: polimery karboksymetylochitozanu (NOCC), polisacharydy pochodzenia roślinnego, usieciowany kwas hialuronowy, mi­krowłók­na ko­la­ge­nu, że­la­ty­na świń­ska bądź by­dlę­ca ko­niu­go­wa­na z ludz­ką trom­bi­ną.

Pro­duk­ty te mają właściwości hemostatyczne i są dostęp­ne w po­sta­ci żelu lub prosz­ku, któ­re po po­łą­cze­niu z wo­dą two­rzą gęstą, lepką masę, przylegającą do powierzchni rany. Za­le­tą tych pro­duk­tów jest to, że charakteryzują się z reguły szybką i skuteczną absorpcją krwawienia. Dzięki natychmiastowej reakcji z wilgotnym środowiskiem błony śluzowej środki te umożliwiają szybkie zatamowanie krwawienia już w pierwszych sekundach od aplikacji. Tworzą one warstwę ochronną, która nie tylko zatrzymuje wypływ krwi, ale również izoluje ranę od czynników zewnętrznych, zmniejszając ryzyko infekcji i wspomagając proces gojenia. Najważniejsze, że nie wymagają usuwania – ulega­ją samoistnej biodegradacji w ciągu kilku dni, co czyni je szczególnie przydatnymi w leczeniu ambulatoryjnym, ale też pooperacyjnym.

Zastosowanie opatrunków donosowych w leczeniu pooperacyjnym

Opatrunki donosowe odgrywają ważną rolę w leczeniu pooperacyjnym po zabiegach laryngologicznych, takich jak FESS (endoskopowa operacja zatok przynosowych), septoplastyka (operacja przegrody nosowej), turbinectomia czy inne procedury w obrębie jamy nosowej. Ich głównym celem jest tamowanie krwawienia, stabilizacja tkanek, zapobieganie powstawaniu zrostów oraz ochrona śluzówki nosa przed infekcją, a także urazami wtórnymi.

Jakie opatrunki po zabiegu FESS?

Po operacji FESS niezwykle ważne jest odpowiednie zabezpieczenie pola operacyjnego, ponieważ błona śluzowa nosa i zatok wymaga czasu, aby się zregenerować. Najlepsze opatrunki, jakie można zastosować to te wchłanialne. PureRegen® Gel Sinus to przezroczysty, lepkosprężysty żel na bazie hialuronianu sodu, który po aplikacji tworzy ochronną warstwę na powierzchni błony śluzowej. Dzięki swoim właściwościom fizykochemicznym równomiernie pokrywa operowane powierzchnie, chroniąc je przed urazami mechanicznymi oraz dostępem drobnoustrojów. Produkt jest biozgodny i łatwy w aplikacji, co czyni go wygodnym w codziennej praktyce laryngologicznej.

Inne opatrunki po FESS. Jakie można użyć?

W leczeniu pooperacyjnym po zabiegu FESS stosuje się również opatrunki żelowe resorbowalne, takie jak Hemogel czy PosiSep®. Pozostają one w jamie nosowej i ulegają stopniowemu wchłonięciu. Tego typu materiały są szczególnie polecane do zabezpieczenia obszaru zatok przynosowych – ich aplikacja nie wymaga późniejszego usuwania, co znacznie zwiększa komfort pacjenta oraz redukuje ryzyko wtórnego krwawienia.

Dobór opatrunku po FESS powinien być każdorazowo dostosowany do zakresu zabiegu, anatomicznych warunków pacjenta oraz oczekiwanego efektu terapeutycznego.

Opatrunek po operacji przegrody nosowej

Czym jest stabilizacja przegrody nosowej? To zabieg mający na celu korekcję skrzywienia przegrody nosa, które może powodować trudności w oddychaniu, nawracające infekcje lub przewlekłe zapalenie zatok. Po operacji niezwykle istotnym elementem procesu leczenia jest odpowiedni opatrunek pooperacyjny. Ma on za zadanie nie tylko zatamować krwawienie, ale przede wszystkim ustabilizować przegrodę nosową i wspomóc jej prawidłowe wygojenie. 

W przypadku operacji przegrody nosowej najczęściej używa się rozprężanych opatrunków z PVA (np. Cenefom) z rurkami wentylacyjnymi, które mają działanie hemostatyczne oraz stabilizujące. Można też zastosować proszki hemostatyczne np. NexStat lub inne.

Skontaktuj się z nami, a pomożemy Ci dobrać odpowiednie opatrunki do Twoich potrzeb klinicznych. W EUMed posiadamy sprawdzone i certyfikowane rozwiązania, zapewniamy szybką realizację zamówień oraz gwarantujemy specjalistyczne doradztwo.