Krwawienia z nosa, zarówno samoistne, jak i pooperacyjne, wymagają skutecznych metod tamowania oraz odpowiedniego zabezpieczenia tkanek. W laryngologii jedną z najczęściej stosowanych procedur jest tamponada nosa, która pozwala na mechaniczne zatamowanie krwotoku, a także stabilizację przegrody nosowej. Po zabiegach takich jak endoskopowa operacja zatok dużą rolę odgrywają dobrze dobrane opatrunki po FESS – wspomagają gojenie, zapobiegają zrostom i chronią błonę śluzową. W zależności od wskazań wykorzystuje się preparaty wchłanialne, żelowe, chitynowe lub proszki hemostatyczne.
Opatrunki na krwawienie z nosa, po zabiegach FESS i operacji przegrody
Zastosowanie opatrunków w leczeniu krwawień z nosa
Poniżej przedstawimy najczęściej stosowane metody oraz rodzaje kompresów wykorzystywanych w leczeniu krwawień z nosa, samoistnych, jak też pooperacyjnych. W zależności od intensywności krwotoku, lokalizacji źródła krwawienia i stanu pacjenta, dobiera się odpowiedni typ opatrunku.
Sposób tamowania krwotoku z nosa
Większość przypadków krwawienia z przedniej części nosa ustępuje sama i nie wymaga leczenia. Krwotoki mogą być opanowane przez uciśnięcie przedniego odcinka nosa, w ciągu 15 minut. Pacjent w miarę możliwości powinien być rozluźniony i zrelaksowany. Głowa może być pochylona do przodu albo do tyłu, w zależności od tego, która pozycja jest wygodniejsza. Należy jednak pamiętać, aby unikać połykania i aspiracji krwi do płuc – może ona spływać po tylnej ścianie gardła. Nie należy uciskać obszaru wzdłuż kości nosowej, nacisk powinien być wywierany bardziej na koniec nosa, poprzez dociśnięcie skrzydełek do przegrody.
Co to jest tamponada nosa?
Jeżeli opisane wyżej leczenie nie prowadzi do ustąpienia krwawienia z nosa, stosuje się tamponadę przednią przy użyciu opatrunków donosowych. Istnieje kilka rodzajów środków, różniących się przede wszystkim materiałem, z jakiego są zrobione. Najczęściej do tamponady przedniej nosa, stosuje się tradycyjne opatrunki wewnątrznosowe. Składają się one z materiałów nieulegających biodegradacji, takich jak: gaza powleczona wazeliną czy rozprężane gąbki z PVA, które powiększają się pod wpływem wilgoci.
Tamowanie krwawienia z nosa przy pomocy tamponów z PVA to bardzo często stosowana metoda. Po nasączeniu solą fizjologiczną lub środkiem antyseptycznym, gąbka delikatnie rozpręża się, dopasowując do kształtu jamy nosowej i równomiernie rozkładając nacisk na błonę śluzową. Takie rozwiązanie jest wygodne dla lekarza oraz stosunkowo dobrze tolerowane przez pacjenta. Tampony z PVA są dostępne w różnych długościach i kształtach, często wyposażone w nitkę lub rurkę, co ułatwia ich usuwanie, a także umożliwia swobodniejsze oddychanie podczas noszenia. Z uwagi na to, że opatrunki nie ulegają biodegradacji, po ustąpieniu krwawienia wymagają usunięcia przez personel medyczny – zwykle po 24-72 godzinach.
Tamponada nosa przednia z wykorzystaniem opatrunków wchłanialnych
Istnieją także różne wchłanialne i ulegające biodegradacji materiały, niewymagające usuwania. Są one pożyteczne dla pacjentów z koagulopatią oraz bez zaburzeń hemostazy. Utleniona celuloza, karboksymetyloceluloza (CMC) i oczyszczona bydlęca kolagenowa pianka lub pasta wzmagają formowanie skrzepu, stanowiąc w pewnym stopniu tamponadę. Inne łatwo wchłanialne materiały to: polimery karboksymetylochitozanu (NOCC), polisacharydy pochodzenia roślinnego, usieciowany kwas hialuronowy, mikrowłókna kolagenu, żelatyna świńska bądź bydlęca koniugowana z ludzką trombiną.
Produkty te mają właściwości hemostatyczne i są dostępne w postaci żelu lub proszku, które po połączeniu z wodą tworzą gęstą, lepką masę, przylegającą do powierzchni rany. Zaletą tych produktów jest to, że charakteryzują się z reguły szybką i skuteczną absorpcją krwawienia. Dzięki natychmiastowej reakcji z wilgotnym środowiskiem błony śluzowej środki te umożliwiają szybkie zatamowanie krwawienia już w pierwszych sekundach od aplikacji. Tworzą one warstwę ochronną, która nie tylko zatrzymuje wypływ krwi, ale również izoluje ranę od czynników zewnętrznych, zmniejszając ryzyko infekcji i wspomagając proces gojenia. Najważniejsze, że nie wymagają usuwania – ulegają samoistnej biodegradacji w ciągu kilku dni, co czyni je szczególnie przydatnymi w leczeniu ambulatoryjnym, ale też pooperacyjnym.
Zastosowanie opatrunków donosowych w leczeniu pooperacyjnym
Opatrunki donosowe odgrywają ważną rolę w leczeniu pooperacyjnym po zabiegach laryngologicznych, takich jak FESS (endoskopowa operacja zatok przynosowych), septoplastyka (operacja przegrody nosowej), turbinectomia czy inne procedury w obrębie jamy nosowej. Ich głównym celem jest tamowanie krwawienia, stabilizacja tkanek, zapobieganie powstawaniu zrostów oraz ochrona śluzówki nosa przed infekcją, a także urazami wtórnymi.
Jakie opatrunki po zabiegu FESS?
Po operacji FESS niezwykle ważne jest odpowiednie zabezpieczenie pola operacyjnego, ponieważ błona śluzowa nosa i zatok wymaga czasu, aby się zregenerować. Najlepsze opatrunki, jakie można zastosować to te wchłanialne. PureRegen® Gel Sinus to przezroczysty, lepkosprężysty żel na bazie hialuronianu sodu, który po aplikacji tworzy ochronną warstwę na powierzchni błony śluzowej. Dzięki swoim właściwościom fizykochemicznym równomiernie pokrywa operowane powierzchnie, chroniąc je przed urazami mechanicznymi oraz dostępem drobnoustrojów. Produkt jest biozgodny i łatwy w aplikacji, co czyni go wygodnym w codziennej praktyce laryngologicznej.
Inne opatrunki po FESS. Jakie można użyć?
W leczeniu pooperacyjnym po zabiegu FESS stosuje się również opatrunki żelowe resorbowalne, takie jak Hemogel czy PosiSep®. Pozostają one w jamie nosowej i ulegają stopniowemu wchłonięciu. Tego typu materiały są szczególnie polecane do zabezpieczenia obszaru zatok przynosowych – ich aplikacja nie wymaga późniejszego usuwania, co znacznie zwiększa komfort pacjenta oraz redukuje ryzyko wtórnego krwawienia.
Dobór opatrunku po FESS powinien być każdorazowo dostosowany do zakresu zabiegu, anatomicznych warunków pacjenta oraz oczekiwanego efektu terapeutycznego.
Opatrunek po operacji przegrody nosowej
Czym jest stabilizacja przegrody nosowej? To zabieg mający na celu korekcję skrzywienia przegrody nosa, które może powodować trudności w oddychaniu, nawracające infekcje lub przewlekłe zapalenie zatok. Po operacji niezwykle istotnym elementem procesu leczenia jest odpowiedni opatrunek pooperacyjny. Ma on za zadanie nie tylko zatamować krwawienie, ale przede wszystkim ustabilizować przegrodę nosową i wspomóc jej prawidłowe wygojenie.
W przypadku operacji przegrody nosowej najczęściej używa się rozprężanych opatrunków z PVA (np. Cenefom) z rurkami wentylacyjnymi, które mają działanie hemostatyczne oraz stabilizujące. Można też zastosować proszki hemostatyczne np. NexStat lub inne.
Skontaktuj się z nami, a pomożemy Ci dobrać odpowiednie opatrunki do Twoich potrzeb klinicznych. W EUMed posiadamy sprawdzone i certyfikowane rozwiązania, zapewniamy szybką realizację zamówień oraz gwarantujemy specjalistyczne doradztwo.
